گروه قنبری

جهت تقویت و مسلح کردن بتن و مخلوط سیمانی و گچ کاربرد گسترده ای دارد. مصرف این نوع الیاف باعث افزایش مقاومت خمشی ، کششی ، برشی و سایشی بتن میشود. با افزودن این ماده خاصیت پیوستگی بتن افزایش ، خواهد یافت . الیاف پلی پروپلین هنگام مخلوط شدن با بتن تنها ته نشین شدن و افزایش وزن بتننمیشود بلکه محیط قلیایی بتن را از بین می برد . این نوع الیاف با ه برش 6 و 12 و 18 میلی متر جهت مصارف بتن و با برش طولی 6 میلی متر جهت ملات های گچی و نازک تولید میشود . الیاف پلی پروپلین در تولید جداره های بتنی با ضخامت کم کاربرد گسترده ای دارد ، به دلیل اینکه در اینگونه قطعات امکان استفاده از میلگردهای تقویتی مرسوم وجود ندارد و الیاف پلی پروپلین به تنهایی در برابر آتش و نور خورشید و اکسیژن مقاومت پایینی دارد ولی وقتی در ملات و یا بتن قرار میگیرد ، در واقع نوعی پوشش محافظ برایش ایجاد میشود ، که به حداق شدن حساسیت در مقابل آتش و دیگر اثرات محیطی کمک میکند.

خواص و اثرات

• 1- کاهش ترکهای پلاستیک و ترک های بتن سخت شده
• 2- کاهش ترک خوردگی ناشی از رطوبت و تغییر دما
• 3- افزایش مقاومت قلیایی
• 4- افزایش مدول الاستیسیته بتن
• 5- بهبود خواص مکتنیکی بتن
• 6- جایگزین مناسب برای میلگرد های حرراتی
• 7- افزایش خواص پیوستگی و چسبندگی بتن
• 8- جلوگیری از ترکهای ناشی از انفباض بتن
• 9- افزایش ظرفیت جذب انرژی در کشش و خمش
• 10- افزایش مقاومت بتن در برابر ضربه
• 11- افزایش قابلیت شکل پذیری بتن
• 12- افزایش دوام طول عمر بتن

کاربردها

• 1- مناسب برای تولید بتنی شکل پذیر
• 2- مناسب برای تولید بتنی با مقاومت ضربه ای و سایشی بالا
• 3- تولید بتن ضد حریق
• 4- امکان اجرای بتن مسلح بدون مصرف میلگرد
• 5- مناسب برای تولید بتن مسلح با ضخامت کم ، بدون آرماتور
• 6- قابلیت استفاده در ملات شاتکریت
• 7- مناسب جهت استفاده در بتن های آماده و تولید قطعات پیش ساخته
• 8- مناسب جهت تولید ورق های سیمانی

مکانیزم عملکرد

افزودن الیاف به مخلوط بتن ، خواص چسبندگی فیزیکی و شیمیایی و اصطحکاکی بتن را افزایش میدهد . در واقع الیاف پلی پروپلین داخل ماتریس بتنی به عنوان یک تقویت کننده یا به اصطلاح مسلح کننده عمل میکند و از گسیختگی و ترک خوردگی بتن جلوگیری میکند و در ترک خوردگی ها نقش پل واسط بین دو ترک ایجاد میکند.